In mijn werk onderzoek ik hoe geluk zich verhoudt tot het alledaagse. Een vaas maken is voor mij meer dan een ambachtelijk proces, het is een manier om stil te staan, te herinneren en te voelen. Terwijl mijn handen de klei vormen, krijgen mijn gedachten ruimte. Herinneringen drijven boven; kleine momenten van geluk, vaak verweven met spanning, verdriet of imperfectie.

Geluk is zelden simpel. Het kan naast ongemak bestaan, juist dat spanningsveld zoek ik op. Een vaas mag scheef zijn, een rand ruw: daarin schuilt betekenis.

Ik werk vanuit gevoel én nieuwsgierigheid, experimenteer graag en verdiep me in technieken en materialen die me fascineren. Elk object draagt sporen van tijd, aandacht en twijfel. Mijn werk nodigt uit tot vertraging en kijken naar wat niet perfect is, maar wel echt. Misschien herkent de kijker iets van zichzelf, in hoe complex geluk kan zijn.